اندیشه کن

 شعراندیشه کن از شاعری گمنام که این روزها جای تامل بسیار دارد       

    

ملت بر سر زنان  بر سر مزن  اندیشه کن                                          چشم خود سیلاب خون کردی مکن  اندیشه کن

تا به کی بر سر زنی و دیده را گریان کنی                                        دشنه بر فرق سر و خونش روان  اندیشه کن

ماتم زهرا و زینب داری و درد عرب                                             بر دل و جات غم کرب و بلا   اندیشه کن

مذهب و دینت به شمشیر و ریا بستانده اند                                       تازیان و بت پرستان عرب  اندیشه کن

پیکر رستم هزاران پاره شد از بند بند                                             سینه اش آماج شمشیر عرب  اندیشه کن

ملک ایران غرق خون کردند این نا مردمان                                     سر ببریدند اینها از پدر  اندیشه کن

مادرت را هتک حرمت خواهرانت را کنیز                                      هم برادر را غلام اندر سرا  اندیشه کن

بیرق اسلام را در ملک ما افراشتند                                               تازیان و سربران و وحشیان  اندیشه کن

آنچه از پاکی جهان بر یاد میآرد به خود                                           بر گرفت از پاکی زرتشت ما  اندیشه کن

خاک پاک ملک ما بابک به دامان داشته                                          مازیار و رستم سهراب و جم  اندیشه کن  

صد هزاران قهرمان و نامور دارد وطن                                          اکبر و اصغر نهادی نام خود  اندیشه کن

ای دریغا ملک پر مهر و صفای آریا                                              کو زجهل خویش ویران کرده ای  اندیشه کن

در و مروارید را از دست تو بربوده اند                                           داده اندت مصحف و قرآن خود  اندیشه کن

بیش از این طبع بلند و گوهر ایرانیت                                              پیش پای دشمن میهن مکش  اندیشه کن

این سخن فرموده فردوسی پیغمبر است                                            باش ایرانی و ایرانی بمان  اندیشه کن